Yalnızlık ne kaderin trajik oyunu, ne de övünülecek bir şey. Daha çok bizi besleyen kor bir çekirdek. Sahip olunca istediğin kadar unutabilir, istediklerini hatırlayabilirsin. O zaman ne unuttukların ne de aklında kalanlar bile acı verebilir sana. Hatta acının kendisi bile veremez sana acı. En fazla bir tutam baharat gibi hayatın tadını derinleştirir..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder